Gorąca pogoda

W warunkach upałów nacisk kładzie się na zarządzanie czasem wiązania betonu i minimalizację utraty wilgoci podczas układania.Najprostszym sposobem podsumowania zaleceń dotyczących budowy wierzchołków podczas upałów jest praca etapami (umieszczanie przed, umieszczanie i po umieszczaniu).

Rozważania dotyczące upałów na etapie poprzedzającym położenie obejmują planowanie budowy, projektowanie mieszanki betonowej i kondycjonowanie płyty fundamentowej.Mieszanki nawierzchni betonowej zaprojektowane z niską szybkością wycieków są szczególnie podatne na typowe problemy związane z upałami, takie jak skurcz plastyczny, tworzenie się skorupy i niespójny czas wiązania.Mieszanki te mają na ogół niski stosunek wody do materiałów cementowych (w/cm) i wysoką zawartość miału z kruszywa i włókien.Zawsze wskazane jest użycie dobrze wyselekcjonowanego kruszywa o największym możliwym do zastosowania kruszywie.Poprawi to zapotrzebowanie na wodę i urabialność dla danej zawartości wody.

Kondycjonowanie płyty fundamentowej jest jedną z najważniejszych kwestii podczas układania posypek w czasie upałów.Kondycjonowanie będzie się różnić w zależności od projektu posypki.Zespolone wierzchnie warstwy wierzchnie korzystają zarówno z kondycjonowania temperaturowego, jak i wilgociowego, podczas gdy w przypadku niezwiązanych płyt należy wziąć pod uwagę tylko warunki temperaturowe.

Niektóre przenośne stacje pogodowe mierzą warunki otoczenia i umożliwiają wprowadzenie temperatury betonu w celu określenia szybkości parowania podczas betonowania.

Kondycjonowanie wilgoci w płycie bazowej dla związanych wierzchnich warstw zmniejsza utratę wilgoci z wierzchniej warstwy i może pomóc w wydłużeniu czasu wiązania mieszanki wierzchniej poprzez schłodzenie płyty podstawowej.Nie ma standardowej procedury kondycjonowania płyty dennej ani standardowej metody badawczej do oceny poziomu wilgotności powierzchni płyty dennej gotowej do nałożenia wierzchniej warstwy wierzchniej.Wykonawcy ankietowani na temat przygotowania płyty fundamentowej na upały zgłosili szereg skutecznych metod kondycjonowania.

Niektórzy wykonawcy zwilżają powierzchnię wężem ogrodowym, podczas gdy inni lubią używać myjki ciśnieniowej, aby pomóc oczyścić i wtłoczyć wodę w pory powierzchni.Po zwilżeniu powierzchni wykonawcy zgłaszają duże różnice w czasie namaczania lub kondycjonowania.Niektórzy wykonawcy korzystający z myjek ciśnieniowych bezpośrednio po zwilżeniu i usunięciu nadmiaru wody z powierzchni przystępują do nakładania nawierzchni.W zależności od warunków suszenia otoczenia, inne zwilżają powierzchnię więcej niż raz lub pokrywają ją tworzywem sztucznym i kondycjonują przez od dwóch do 24 godzin przed usunięciem nadmiaru wody i nałożeniem mieszanki wierzchniej.

Temperatura płyty bazowej może również wymagać kondycjonowania, jeśli jest znacznie wyższa niż mieszanki wierzchniej.Gorąca płyta bazowa może negatywnie wpłynąć na mieszankę wierzchnią, zmniejszając jej urabialność, zwiększając zapotrzebowanie na wodę i przyspieszając czas wiązania.Kondycjonowanie temperaturowe może być trudne w zależności od masy istniejącej płyty.O ile płyta nie jest osłonięta lub zacieniona, istnieje niewiele możliwości obniżenia temperatury płyty fundamentowej.Wykonawcy w południowych Stanach Zjednoczonych preferują zwilżanie powierzchni zimną wodą lub układanie mieszanki wierzchniej w nocy lub jedno i drugie.Ankietowani wykonawcy nie ograniczali rozmieszczenia okładek w oparciu o temperaturę podłoża;najbardziej preferowane miejsca na noc i kondycjonowanie wilgoci, w oparciu o doświadczenie.W badaniu klejonych nakładek nawierzchniowych w Teksasie naukowcy odnotowali temperatury płyt bazowych wynoszące 140 F lub więcej latem w bezpośrednim świetle słonecznym i zalecili unikanie układania nawierzchni, gdy temperatura podłoża przekraczała 125 F.

Rozważania dotyczące upałów na etapie układania obejmują zarządzanie temperaturą dostawy betonu i utratą wilgoci z płyty wierzchniej podczas procesu wykańczania.Te same procedury, które stosuje się do zarządzania temperaturą betonu w przypadku płyt, można zastosować w przypadku nadlewek.

Ponadto należy monitorować i minimalizować utratę wilgoci z nadbudowy betonowej.Zamiast korzystać z estymatorów szybkości parowania online lub danych z pobliskiej stacji pogodowej do obliczania szybkości parowania, należy umieścić podręczną stację pogodową na wysokości około 20 cali nad powierzchnią płyty.Dostępny jest sprzęt, który może mierzyć temperaturę i wilgotność względną powietrza otoczenia, a także prędkość wiatru.Urządzenia te wymagają jedynie wprowadzenia temperatury betonu, aby automatycznie obliczyć szybkość parowania.Gdy szybkość parowania przekracza 0,15 do 0,2 lb/sf/h, należy podjąć działania w celu zmniejszenia szybkości parowania z powierzchni wierzchniej.