Data publikacji:10 listopada,2025

Dawkowanie domieszek nie jest wartością stałą i wymaga dynamicznego dostosowywania w zależności od właściwości surowców, rodzaju projektu i warunków środowiskowych.

(1) Wpływ właściwości cementu Skład mineralny, drobnoziarnistość i postać gipsu w cemencie bezpośrednio determinują wymagania dotyczące domieszek. Cement o wysokiej zawartości C3A (>8%) ma silną zdolność adsorpcji reduktorów wody i dawkę należy zwiększyć o 10-20%. Na każde 50 m2/kg wzrostu powierzchni właściwej cementu, dawkę reduktora wody należy zwiększyć o 0,1-0,2%, aby pokryć większą powierzchnię. W przypadku cementu z anhydrytem (zawartość gipsu dwuhydratowego <50%) szybkość adsorpcji reduktora wody jest niska i dawkę można zmniejszyć o 5-10%, ale czas mieszania należy wydłużyć, aby zapewnić równomierną dyspersję.

(2) Wpływ domieszek mineralnych Charakterystyka adsorpcyjna domieszek mineralnych, takich jak popiół lotny i żużel w proszku, zmienia efektywne stężenie domieszek. Zdolność adsorpcyjna popiołu lotnego klasy I (wskaźnik zapotrzebowania na wodę ≤ 95%) w przypadku reduktorów wody wynosi tylko 30–40% zdolności adsorpcyjnej cementu. Przy zastąpieniu 20% cementu dawkę reduktora wody można zmniejszyć o 5–10%. Gdy powierzchnia właściwa proszku żużlowego jest większa niż 450 m2/kg, dawkę domieszki należy zwiększyć o 5–8% przy zastąpieniu 40% cementu. Gdy popiół lotny i żużel w proszku są mieszane w stosunku 1:1 (całkowita ilość zastąpienia 50%), dawkę reduktora wody można zmniejszyć o 3–5% w porównaniu z systemem pojedynczego proszku żużlowego ze względu na uzupełniające się właściwości adsorpcyjne obu. Ze względu na dużą powierzchnię właściwą pyłu krzemionkowego (>15000 m2/kg) dawkę środka zmniejszającego ilość wody należy zwiększyć o 0,2-0,3% na każde 10% wymienionego cementu.

(3) Wpływ właściwości kruszywa Zawartość płuczki i rozkład wielkości cząstek kruszywa są ważnymi podstawami do dostosowania dawkowania. Na każdy 1% wzrostu zawartości pyłu kamiennego (cząstki <0,075 mm) w piasku, dawkę reduktora wody należy zwiększyć o 0,05-0,1%, ponieważ porowata struktura pyłu kamiennego wchłonie domieszkę. Gdy zawartość kruszywa igłowatego i płatkowego przekroczy 15%, dawkę reduktora wody należy zwiększyć o 10-15%, aby zapewnić otoczkę. Zwiększenie maksymalnej wielkości cząstek kruszywa grubego z 20 mm do 31,5 mm zmniejsza wskaźnik porowatości, a dawkę można zmniejszyć o 5-8%.
Dawkowanie domieszek nie jest wartością stałą i wymaga dynamicznego dostosowywania w zależności od właściwości surowców, rodzaju projektu i warunków środowiskowych.

(1)Wpływ właściwości cementu Skład mineralny, drobnoziarnistość i postać gipsu w cemencie bezpośrednio determinują wymagania dotyczące domieszek. Cement o wysokiej zawartości C3A (>8%) ma silną zdolność adsorpcji reduktorów wody i dawkę należy zwiększyć o 10-20%. Na każde 50 m2/kg wzrostu powierzchni właściwej cementu, dawkę reduktora wody należy zwiększyć o 0,1-0,2%, aby pokryć większą powierzchnię. W przypadku cementu z anhydrytem (zawartość gipsu dwuwodnego <50%) szybkość adsorpcji reduktora wody jest niska i dawkę można zmniejszyć o 5-10%, ale czas mieszania należy wydłużyć, aby zapewnić równomierną dyspersję.

(2)Wpływ domieszek mineralnych Charakterystyka adsorpcyjna domieszek mineralnych, takich jak popiół lotny i żużel w proszku, zmienia efektywne stężenie domieszek. Zdolność adsorpcyjna popiołu lotnego klasy I (wskaźnik zapotrzebowania na wodę ≤ 95%) w przypadku reduktorów wody wynosi tylko 30–40% zdolności adsorpcyjnej cementu. Przy zastąpieniu 20% cementu dawkę reduktora wody można zmniejszyć o 5–10%. Gdy powierzchnia właściwa proszku żużlowego jest większa niż 450 m2/kg, dawkę domieszki należy zwiększyć o 5–8% przy zastąpieniu 40% cementu. Gdy popiół lotny i żużel w proszku są mieszane w stosunku 1:1 (całkowita ilość zastąpienia 50%), dawkę reduktora wody można zmniejszyć o 3–5% w porównaniu z systemem pojedynczego proszku żużlowego ze względu na uzupełniające się właściwości adsorpcyjne obu. Ze względu na dużą powierzchnię właściwą pyłu krzemionkowego (>15000 m2/kg) dawkę środka zmniejszającego ilość wody należy zwiększyć o 0,2-0,3% na każde 10% wymienionego cementu.

(3) Wpływ właściwości kruszywa Zawartość płuczki i rozkład wielkości cząstek kruszywa są ważnymi podstawami do dostosowania dawkowania. Na każdy 1% wzrostu zawartości pyłu kamiennego (cząstki <0,075 mm) w piasku, dawkę reduktora wody należy zwiększyć o 0,05-0,1%, ponieważ porowata struktura pyłu kamiennego wchłonie domieszkę. Gdy zawartość kruszywa igłowatego i płatkowego przekroczy 15%, dawkę reduktora wody należy zwiększyć o 10-15%, aby zapewnić otoczkę. Zwiększenie maksymalnej wielkości cząstek kruszywa grubego z 20 mm do 31,5 mm zmniejsza wskaźnik porowatości, a dawkę można zmniejszyć o 5-8%.