تاریخ ارسال:۲۴،نوامبر,۲۰۲5

کپک درفوق روان کننده پلی کربوکسیلاتمی‌تواند بر کیفیت آنها تأثیر بگذارد و در موارد شدید، منجر به مشکلات کیفیت بتن شود. اقدامات زیر توصیه می‌شود.

۱. گلوکونات سدیم با کیفیت بالا را به عنوان جزء کندکننده انتخاب کنید.

در حال حاضر، تولیدکنندگان متعددی گلوکونات سدیم در بازار وجود دارند. تولیدکنندگانی که سیستم‌های کنترل تولید دقیقی دارند، می‌توانند به طور مؤثر گلوکز باقیمانده و آسپرژیلوس نایجر را در طول تولید کنترل کنند و در نتیجه خطر فساد در فوق روان‌کننده‌های پلی‌کربوکسیلات فرموله شده با گلوکونات سدیم را کاهش دهند.

۲. مقدار مناسبی از ماده نگهدارنده اضافه کنید.

افزودن مقدار مناسبی از نگهدارنده در طول تولید فوق روان کننده پلی کربوکسیلات می‌تواند به طور موثری از فساد جلوگیری کند. نگهدارنده‌های اصلی موجود در بازار شامل نیتریت سدیم، بنزوات سدیم و ایزوتیازولینون هستند. ایزوتیازولینون به طور گسترده استفاده می‌شود، بسیار مؤثر و کم سمی است. این یک قارچ‌کش غیر اکسید کننده با محدوده pH وسیع است که آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای جلوگیری و استریل کردن فوق روان کننده‌ها تبدیل می‌کند. مقدار مصرف 0.5 تا 1.5 کیلوگرم در هر تن فوق روان کننده پلی کربوکسیلات است.

۳. به محیط نگهداری توجه کنید.

فوق روان کننده پلی کربوکسیلات را در یک محیط خنک و با تهویه مناسب و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید. آزمایشی انجام شد که در آن یک قسمت از فوق روان کننده پلی کربوکسیلات در یک بطری نگهداری خنک و ضد آفتاب قرار داده شد، در حالی که قسمت دیگر در بطری در معرض نور مستقیم خورشید قرار داده شد. بطری که در معرض نور مستقیم خورشید قرار گرفت، به سرعت کپک زد و سیاه شد.

همچنین، ظروف نگهداری فوق روان کننده پلی کربوکسیلات باید از مواد غیرفلزی ساخته شوند، زیرا خوردگی فلز می تواند باعث تغییر رنگ و حتی تخریب شود. به عنوان مثال، مخازن استیل ضد زنگ می توانند باعث قرمز شدن فوق روان کننده، مخازن آهنی باعث سبز شدن و مخازن مسی باعث آبی شدن آن شوند.

۴. مقدار فوق روان کننده پلی کربوکسیلات مورد استفاده در پروژه را به طور منطقی تخمین بزنید.

در برخی پروژه‌ها، کنترل میزان مصرف فوق روان‌کننده پلی‌کربوکسیلات اغلب به دلیل عواملی مانند پیشرفت پروژه و شرایط آب و هوایی دشوار است. در برخی موارد، فوق روان‌کننده پلی‌کربوکسیلات بیش از سه ماه یا حتی بیشتر در محل انبار شده است که منجر به زوال مکرر می‌شود. بنابراین، توصیه می‌شود تولیدکنندگان قبل از تحویل، در مورد برنامه و چرخه مصرف محصول با بخش پروژه ارتباط برقرار کنند و از مصرف برنامه‌ریزی‌شده و تعادل پویا بین مصرف فوق روان‌کننده پلی‌کربوکسیلات و جایگزینی آن اطمینان حاصل کنند.

۵. استفاده از مواد نگهدارنده مانند فرمالدئید و نیتریت‌ها را کاهش دهید.

در حال حاضر، برخی از تولیدکنندگان فوق روان‌کننده از مواد نگهدارنده‌ای مانند فرمالدئید، بنزوات سدیم و نیتریت‌های اکسیدکننده قوی استفاده می‌کنند. اگرچه این مواد نگهدارنده مقرون به صرفه هستند، اما بی‌اثر هستند. علاوه بر این، فرمالدئید می‌تواند با گذشت زمان، دما و pH فرار کند و باعث ادامه فساد محصول شود. توصیه می‌شود در صورت امکان از زیست‌کش‌های با کیفیت بالا استفاده شود. برای مخازن ذخیره‌سازی فوق روان‌کننده خراب، قبل از پر کردن مجدد با فوق روان‌کننده پلی‌کربوکسیلات جدید، آنها را کاملاً تمیز کنید.

علاوه بر این، برای فوق روان کننده‌های پلی کربوکسیلاتی که کپک کمتری دارند، می‌توان از عملیات حرارتی، افزودن پراکسید هیدروژن یا سود سوزآور مایع یا روش‌های دیگر برای بازیافت آنها استفاده کرد. منابع مرتبط نشان می‌دهند که این عملیات‌ها می‌توانند فوق روان کننده پلی کربوکسیلاتی کپک زده را به خواص اولیه خود بازگردانند و به رنگی مشابه محصولات قالب‌گیری نشده دست یابند و بوها را از بین ببرند.