تأثیر سازگاری سیمان و افزودنی بر کیفیت بتن

(1) وقتی میزان قلیا در سیمان زیاد باشد، سیالیت بتن کاهش یافته و افت اسلامپ به مرور زمان افزایش می‌یابد، به خصوص هنگام استفاده از عوامل کاهنده آب با میزان سولفات کم. این اثر واضح‌تر است، در حالی که عامل کاهنده آب با میزان سولفات بالا می‌تواند این وضعیت را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. این امر عمدتاً به این دلیل است که سولفات کلسیم موجود در عوامل کاهنده آب با غلظت کم، در طول سنتز و خنثی‌سازی تولید می‌شود و حلالیت بسیار خوبی در آب دارد. بنابراین، هنگام استفاده از سیمان با میزان قلیا بالا، اضافه کردن مقدار مشخصی از سولفات سدیم و نمک‌های هیدروکسی هیدروکسی اسید در هنگام ترکیب عامل کاهنده آب، سیالیت و اسلامپ بتن را بهبود می‌بخشد.

(2) وقتی میزان قلیایی سیمان بالا و مقدار pH عامل کاهنده آب پلی کربوکسیلات پایین باشد، بتن ابتدا یک واکنش خنثی سازی اسید و باز انجام می‌دهد. نه تنها دمای بتن افزایش می‌یابد، بلکه هیدراتاسیون سیمان نیز تسریع می‌شود. سیالیت و افت بتن در مدت زمان کوتاهی کاهش نسبتاً زیادی نشان می‌دهد. بنابراین، هنگام مواجهه با سیمان‌های مشابه، بهتر است از کندگیرکننده‌های اسید سیتریک استفاده نشود و به جای آن از کندگیرکننده‌های قلیایی مانند هگزامتافسفات سدیم، پلی فسفات سدیم و غیره که مؤثرتر هستند، استفاده شود.

(3) وقتی میزان قلیا در سیمان کم باشد، سیالیت بتن نیز نسبتاً ضعیف است. تأثیر افزایش مناسب دوز خیلی مشهود نیست و بتن مستعد آب انداختگی است. دلیل اصلی این پدیده این است که میزان یون سولفات در سیمان کافی نیست، که این امر اثر مهار هیدراتاسیون تری کلسیم آلومینات در سیمان را کاهش می‌دهد. در این زمان، مقدار مشخصی از سولفات‌ها مانند تیوسولفات سدیم باید در طول ترکیب اضافه شود تا قلیا محلول در سیمان تکمیل شود.

(4) هنگامی که بتن دوغاب زرد رنگی ترشح می‌کند، دارای سوراخ‌ها و حباب‌های زیادی است، می‌توان اساساً تشخیص داد که مایع مادر و سیمان به سختی با یکدیگر سازگار می‌شوند. در این زمان، اترها، استرها، آلیفاتیک‌ها و سایر مایعات مادر مختلف را می‌توان با هم ترکیب کرد. در عین حال، لازم است کاهش مقدار مایع مادر کاهنده آب خالص، افزودن ملامین و سدیم هگزامتافسفات و سپس استفاده از مقدار مناسبی از ماده کف‌زدا را در نظر گرفت. از استفاده از محصولاتی مانند غلیظ‌کننده‌ها خودداری کنید. استفاده از غلیظ‌کننده‌ها باعث خروج حباب‌ها نمی‌شود و در نتیجه باعث افزایش بیش از حد هوا، کاهش چگالی بتن و کاهش آشکار مقاومت می‌شود. در صورت لزوم، می‌توان اسید تانیک یا سرب زرد اضافه کرد.

(5) وقتی مقدار کف‌زای کمک‌ساینده در سیمان زیاد باشد، بتن نیز مستعد زرد شدن است و پس از حدود 10 ثانیه سکون، وضعیت آن بسیار ضعیف می‌شود. گاهی اوقات به اشتباه تصور می‌شود که میزان کاهش آب کاهنده آب خیلی زیاد است یا در طول ترکیب، هوای زیادی اضافه می‌شود. در واقع، این مشکل از کمک‌ساینده سیمان است. هنگام مواجهه با این مشکل، باید از کف‌زدا مطابق با مقدار کف‌زای کمک‌ساینده استفاده شود و نمی‌توان از عامل حباب‌زا در طول ترکیب استفاده کرد.